tag:blogger.com,1999:blog-2574300502068621794.post7670189887969109437..comments2023-10-17T15:46:53.402+02:00Comments on Robbert Veen: De laatste der realistenUnknownnoreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-2574300502068621794.post-50500482990542873542009-05-29T00:18:26.704+02:002009-05-29T00:18:26.704+02:00De benaming 'realist' lijkt me inderdaad naast de ...De benaming 'realist' lijkt me inderdaad naast de kwestie. Wyeth was gevoelig voor en kende maar al te goed de "avant-garde" en haar "programmakunst" - die hij (mijn inziens terecht)verafschuwde. Maar waarvan je desalniettemin in zijn werk sporen terugvind, als je tenminste weet waar te kijken. Want de "moderne blik" is meestal goed blind en alleen nog receptief voor spektakelkunst. Aan het subtiel symbolische, inter-contextuele en psychologische spel dat zijn beste werk kenmerkt,wordt meestal voorbijgegaan. Een hoedanigheid die Wyeth trouwens woedend maakte. Hij zei voortdurend dat al zijn werk "staged" was en dat het daardoor aansloot bij de grote (narratieve) traditie van de Westerse schilderkunst.<br /><br />Zijn bekommernis met techniek en materiaal was maniakaal en zijn controle er over fenomenaal, en het is inderdaad onbegrijpelijk dat deze bravouredimensie (vroeger hèt onderscheidende element) volledig uit de kunst is verdwenen.<br /><br />Was het niet de grote Balthus (tot voor dertig jaar evengoed verguist als een naïeve maniërist die alleen maar katten en meisjes met te grote hoofden schilderde)die het betreurde niet de ervaring en de vakkennis te bezitten van een middelmatig academisch schilder uit het midden van de 19de eeuw?<br /><br />Het is trouwens best vermakelijk (en troostend) dat de apologeten van het "nieuwe" - wat dat ook moge betekenen, het keer op keer bij het verkeerde eind hebben.<br />Andrew Wyeth zal later beschouwd worden als één van de markantste en talentrijkste Amerikaanse kunstenaars van de 20ste eeuw.Anonymousnoreply@blogger.com