De weigerambtenaar is tegenwoordig weer volop in het nieuws. Niet alleen omdat ambtenaren worden ontslagen wanneer ze weigeren homostellen te trouwen, maar ook omdat het woord de Nederlandse woordenschat verrijkt heeft. Daar zit misschien een trend in. We krijgen dan straks ook de weigerdominee en de weigerdiaken, of de weigeradvocaat. Of zou het alleen maar om die ambtenaar gaan? Dat lijkt toch van wel omdat het grote argument tegen de weigerende overheidsdienaar nu juist is, dat de overheid neutraal moet zijn in zaken van geloof. Wie iets tegen het homohuwelijk heeft, moet dat maar in zijn privéleven uitdragen of bij voorbeeld in de kerk. En natuurlijk ook weer niet in de school, ook niet als die op Christelijke grondslag staat. Dat is gewaarborgd door het recht van vrije meningsuiting. Ambtenaren hebben die niet, omdat zij de overheid vertegenwoordigen. En de directies van scholen hebben die niet, omdat zij ook geld van de overheid krijgen.
Even voor de goede orde: ik heb geen bezwaar tegen homostelletjes, maar ik maak bezwaar tegen de toepassing van het kerkelijke sacrament van het huwelijk. Wat de overheid doet, moet zij weten. Als zij een partnerrelatie een huwelijk noemt, kan ik dat vanuit de Bijbel afkeuren, maar dat doet er verder weinig toe. Het gaat mij in de kerk om de Bijbelse instelling van het huwelijk en dat is tussen een man en een vrouw. Ik heb al evenmin bezwaar tegen homostelletjes in de kerk en ook een homoseksuele voorganger kan ik niet on-Bijbels vinden. Het gaat mij om de gedachte, dat het Bijbelse en dus kerkelijke huwelijk ook gesloten zou kunnen worden tussen twee mannen of twee vrouwen. Daartoe hebben we geen recht omdat wij niet beschikken over de instelling van het huwelijk. Anders gezegd: wij hebben geen mandaat om een homohuwelijk in de kerk in te zegenen. En zonder een heldere opdracht vanuit de Schriften gaat het niet.
Weigerstelletjes
Er is een aspect aan dit gebeuren dat ik nog niet belicht zag in de media. En dat is het feit dat stelletjes die willen huwen nu weten dat zij door een ambtenaar worden getrouwd die het huwelijk uitsluitend ziet als een juridische verbintenis volgens de Nederlandse wet. Zij weten dat de man of vrouw voor hen, geen boodschap heeft aan de Bijbelse verkondiging ten aanzien van het huwelijk. Getrouwd worden door een ambtenaar die jouw huwelijk op eenzelfde manier bekijkt als het homohuwelijk dat hij een uur daarna zal sluiten, kan een belangrijke kwestie zijn. Je zou weigerstelletjes kunnen krijgen die een ambtenaar op dat punt niet langer als gezagsdrager kunnen zien. Precies omdat hij wel de overheid vertegenwoordigt, maar zij die overheid op dit punt niet kunnen accepteren.
Wanneer overheid en kerk niet op een lijn staan, een andere definitie van het huwelijk hanteren, zal het burgerlijk huwelijk onbelangrijk kunnen worden. Het is dan ook de vraag, of de kerk ermee moet doorgaan te accepteren, dat ze alleen de inzegening van een huwelijk kan laten doorgaan wanneer men ook burgerlijk getrouwd is. Het zou dan kunnen voorkomen dat alleen de partnerregistratie voor de overheid wordt uitgevoerd en het eigenlijke huwelijk alleen kerkelijk gesloten zal worden. Of dat men zelfs een kerkelijk huwelijk kan sluiten als men samenwoont.
Misschien is die verdere losmaking van kerk en overheid geen slechte zaak.
