woensdag 3 september 2008

De ziekte van Christus

Volgens Richard Dawkins wordt religie doorgegeven zoals je huidskleur. Het is genetisch. Niet biologisch natuurlijk, maar door middel van 'sociale genen.'
Als dat waar is dan zou ik helemaal niet gelovig zijn geworden. Mijn vader geloofde niet, en mijn moeder geloofde niet. Mijn oma deed een beetje aan 'spiritualiteit' en geloofde in spoken, maar dat is het dan wel.

Of kun je besmet worden van buiten af? Dat is mij overkomen. Ik zag mensen die in Christus geloofden en ik zag hoe ze met de bijbel omgingen en met elkaar en ik maakte mee wat zij meemaakten tijdens de bijeenkomsten op zondag. En toen wilde ik, op mijn veertiende al, net zo zijn zoals zij - nou ja, erbij horen.

Dat hebben mijn vader en moeder nooit zo begrepen, dus genetisch was dat niet. Ook de aanleg niet.

Het eerste wat je dus tegen Dawkins moet zeggen is, dat het geloof niet wordt doorgegeven door je ouders of familie. Het komt je aanwaaien. Er zit iets in de lucht dat stilletjes bij je binnenkomt en je van binnenuit verandert. De Geest van Christus noemen we dat.

En dat, meneer Dawkins, is geen gen, maar een virus.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Dit wist ik helemaal niet! Wel interessant om te lezen. De defenitie van Dawkins over geloven....
Bedankt dat ik het mocht lezen.

Anoniem zei

Wat mij betreft is het een prachtig virus! Hopelijk ongeneesbaar. Mooie definitie! Mijn ouders zijn niet kerkelijk, weet niet precies wat ze geloven eigenlijk en misschien weten ze datzelf ook niet. Ik ben echter wel aangestoken, ongeneesbaar ziek. Gods Naam zij geprezen tot in alle eeuwigheid! Voor zijn zieken is Hij steun en toeverlaat: Hij heeft ons uit Egypte geleid!

Simon